Çocukken düşe kalka öğrendik bisiklet sürmeyi. Kimi için çok kolay oldu kimi içinse zorluklara göğüs gererek bu süreç gerçekleşti. Hatırlıyorum da dört tekerden iki tekere geçtiğim zamanı... O heyecan hala dün gibi aklımda.
Şimdilerde tekrar bisiklet sürmeye heves ettim. Özellikle sabahları işine bisikletle giden insanları görmek, şehrin gürültüsüne ve kalabalığına inat mutlu ediyor beni. Fiziksel olarak zorlayıcı olsa da insana, kendini özgür hissettiriyor bisiklet sürmek.
Yazmak da özgür hissettiriyor. İnsanın sevdiği şeylerden bahsetmesi, bunları hiç tanımadığı insanlarla paylaşması mutluluğa vesile olabiliyor. Güzel geri dönüşler almak, yerini tebessümlere bırakıyor. Yazmak; bir takım duygu alış verişi gibi.
Çocukken, şiirler ve hikayeler yazardım. Bir sürü günlük bitirdiğim oldu. Açıp okuyunca bol kahkahalar attırsa da bana günlüklerim, yazmış olduğum için gözümde kıymetliler. Anı defterlerim de olmuştu. Bunlardan en eskisi ilkokulda tutmuş olduğum anı defterim. Hala saklarım. Arada açıp okuduğum da olur.
Şimdilerde ise, blogum, birkaç tane de defterim ve mektup arkadaşlarım var. Yazmayı buralarda sürdürüyorum.
Huzurlu geceler!🌜
Bisiklet konusunda ruhumuz hep çocuk kalsın, o heyecanlar hiç bitmesinn! Ve yazmak, ah bilmiyorum o olmasa ne yapacaktık..
YanıtlaSilMutlu geceler <3
Bir yanımız bence de hep çocuk kalmalıı.🙈🌸
SilBisiklet sevgisini iyi bilirim. Genç kızken kız bisikletimiz vardı. Ama biz onu ne sürerdik. Konya'da amcamın kızıyla uzaklara gider, sonra da azar işitirdik.
YanıtlaSilYazmak iyidir Tuğçe'm. İnsanı çok rahatlatıyor. Sevgiler canım :)
Tatlı heyecanlara sebep olmuş bir bisiklet.😇
SilRahatlatıcı kısmı da var yazmanın, haklısın Ece Ablacığım. Sevgiler! 🌸🌸🌸
kimi çocuğun karne hediyesi, kiminin sabah uyandığında başucunda bulduğu kocaman sürpriz olmuştur.:)) tesettüre girdiğim için sürmek biraz zor oluyor.:) ama fırsat bulduğum anda kaçırmam.:) huzurlu geceler🌚
YanıtlaSilEvet ya bu kadar seviyorum istiyorum sürmeyi amaa fırsatlar çok olmuyor ne yazık kii..🤷🏻♀️
SilSana da huzurlu geceler Fatma Nur!🤗
Bunu duyduğuma mutlu olduumm.🙈😇
YanıtlaSilÇocukken ben de hatırlıyorum dört tekerden iki tekere geçme sevincimi. Sonrasında uzun bir süre sürmemiştim ki geçenlerde ben de tekrar heves ettim. Ara verince küçük bir kazanın son anda ucundan döndüm. Dikkat etmek lazım. :D
YanıtlaSilBüyük şehirlerde sürmek epey zor olsa gerek.. Evett, sürenlerin dikkat etmeli. Sevgiler! 🌸🌸
SilOkurken çocukluk günleri me gittim. İç çektim, duygulandım.. . Kalemine sağlık❤️
YanıtlaSilBunu duymak güzeldi. Sevgiler!🤗
SilBisiklet sürmek çok farklıydı. Gerçekten çok özgür hissettiriyordu. Ama o hissi çocukken veriyordu galiba. Şimdilerde bisiklet sürmek çok yorucu bir iş gibi geliyor nedense 😊
YanıtlaSilEvet ya doğru bak yaş ilerledikçe bir ağırlık çöküyor insana.🙊
SilSevgili İlkay,
YanıtlaSilgünlüklerim bana da zamanda yolculuk yapıyormuşum hissi veriyor. Bu hissi yaşatan şeylerden biri de fotoğraflar sanırım. Arada bazen çocukluk albümlerimde kaybolup giderim. :)
ay sana daaaa :) bisiklet, defterler, yazmak, blog, eveeet :)
YanıtlaSilHepsi güzel dimii. *-*
Sil