Ne de güzelsiniz sakuralar

 

Mart ayının son gününden merhaba sevgili okur. Bu hafta aklımda sakuraları, diğer adıyla kiraz çiçeklerini, görmek düşüncesi vardı. Birkaç gündür yağan yağmur, soğuk hava ve rüzgar gitmemi engelliyordu. Bugün de hava biraz dinginlenmişken hazırlandım ve sakuraları ağaç dallarındayken yakalayıp görebilmek için yola koyuldum.

İstanbul’da yaşayanlar için doğa ile vakit geçirebilecek yerlerin giderek sınırlı olmaya başlaması; ormanları, botanik bahçeleri, koruları gün geçtikçe daha da değerli kılıyor. Tabii benim gibi doğa içinde huzur bulup vakit geçirmeyi seven biriyseniz. Şahsen yeşil alanlarda vakit geçirmeyi daha çok seviyorum. İşte bugün de bir botanik bahçede yer alan kiraz çiçeklerini görmeye gittim. Hafta içi pek kimse olmaz diye düşünsem de kiraz çiçeklerini benim gibi görmek isteyen her yaştan insan vardı.

Japonya’dan getirtilen bu ağaçlar Ertuğrul Fıkrateyni’ne karşılık olarak buraya hediye edilmiş. Tıpkı Baltalimanı Japon Bahçesi’nde yer alan ağaçlar gibi buraya da sakura ağaçları ekilmiş. Kokusu olmayan ve meyve vermeyen bu kiraz çiçekleri bahar aylarında pembe çiçekleriyle hem ağaç dallarını süslüyor; esen rüzgarla yere düşen pembe yapraklar da yeşil çimenlere göz alıcı bir örtü oluyor.

Uzun zamandan sonra ben de bir kez daha sakuralarla karşılaşmış oluyorum. Yanımda getirdiğim fotoğraf makinemle fotoğraflar çekip botanik bahçenin geri kalan kısmını da gezmeyi ihmal etmiyorum. 

Galerimi bol bol pembenin yer aldığı fotoğraf kareleri ele geçiriyor. Bu durum pembe sever biri olarak beni çok memnun ediyor. Botanik bahçede gezinirken kamelyalara denk geliyorum. 

Havada hiç güneş olmasa da uzun yürüyüş, yeşil alan ve rengarenk bitkiler insanda yenilenme hissi uyandırıyor. Yere dökülen pembe sakuralar eşliğindeki yürüyüş, bembayaz gökyüzü… Hepsi çok güzeldi.

İlkbaharda kar

 

Martın son günlerinden merhaba sevgili okur. Yol kenarlarında rast geldiğim ağaçların, baharın gelişiyle birlikte çiçeklere büründüğünü görmek bana çocukluk anılarımı hatırlatıyor. Erik ve kiraz çiçeklerinin meyve vermeden önceki hazırlık süreci, insanın gözüne hitap eden büyüleyici bir hâl alıyor.  

Bir çocukluk fotoğrafım geliyor gözlerimin önüne. Bir kiraz ağacının dallarına oturmuşum ve bana yöneltilen kameranın kadrajına kocaman bir neşeyle gülümseme bırakmışım. Kiraz ağacının da dallarını -tıpkı fotoğraftaki erik ağacında olduğu gibi- çok güzel çiçekler sarıp sarmalamış.

Bir süredir güne erken başlıyorum. Bugün sabahın ilerleyen saatlerinde kısa süreliğine de olsa baharın ortasında lapa lapa karın yağdığına tanıklık ettim. Mart zaten kışın devamı gibi geçmekteydi. Hava bir gün güneşliyse diğer gün yağmurluydu. Bu yüzden kışlıklar kullanıma hazır bir şekilde hâlâ beklemede duruyor, kullanılıyordu. 

Nisan ayında tıpkı her yıl olduğu gibi bu yılda da lale festivali yapılacakmış. Bununla ilgili bir bilgilendirme yazısını görünce nisan ayında laleleri gidip görmek ve rengarenk resimler çekmek isteği oluştu. Havalar güneşli mi olur yoksa yağmurlu mu, bilinmez. Ama umuyorum ki inşallah güneşli ve güzel bir günde gitmek gibi bir fırsatım olur. 

Sevgili okur,

Tekrar göüşmek dileğiyle!

Tiyatro: Çehov Suare

 

Üsküdar Belediyesi’nin mart ayı kültür etkinliği takvimine göz gezdirirken dün için eklenen bir tiyatro oyunu dikkatimi çekmişti. Anton Çehov’un kaleme aldığı eserlerindeki karakterlerin bir araya gelerek bir tiyatro oyununda buluşmaları; sonrasında gerçekleşen neşe ve hüznün seyirciyle buluşmasını esas alan bir oyundu.

Bugünün aksine dün hava pek soğuk ve pek yağışlıydı. Oyun için rezervasyon yaptırmama rağmen gidip gitmeme konusunda epey kararsız kaldım. Ani bir kararla hazırlanıp yağmura aldırış etmeden tiyatro için yola koyuldum. Hava gerçekten soğuktu. Üsküdar’a vardığımda sıcak bir içeceğin beni ısıtacağını düşününce bir yere uğradım ve içeceğimi aldım. 

Havanın soğuk olmasından mı kaynaklıydı bilmiyorum ama toplu taşıma araçlarını bir süredir bu kadar tenha görmüyordum. Sakince varabilmenin ve sıcak içeceğimin keyfini çıkartarak tiyatronun gerçekleşeceği yere doğru adım adım yürüdüm.

Tiyatro beklentimin de üstünde çıktı. Bu yıl izlediğim en keyifli ikinci oyun sırasını aldı. Anton Çehov’un eserlerinde ses verdiği karakterler sahnede tam karşımda duruyorlardı. Oyunda kullanılan müzikler, kostümler ve sahne aksesuarları fevkaladeydi. 

Daha önce Çehov’dan okuduğum birkaç kitap vardı. Şimdi tiyatro oyunundan sonra merakım okumadığım kitaplara yöneldi. Çehov Suare, izlemesi pek keyifle önerebileceğim oyunlardan biri oldu.

Acı Kahve

 

"Gerçekler korkunç değildir; sadece ilginç yanları vardır."

"İnsan yaşadığı dünyayı tanımalı."

"Sabır büyük bir erdemdir."

"Hayat yalanlarla boşa harcanmayacak kadar kısa."

Acı Kahve, Agatha Christie.

Ünlü bir fizikçi olan Sir Claude Avory, savunma sanayi alanında büyük ses getirecek önemli bir buluşa imza atar. Ataomum patlatılmasıyla ilgili bir formül bulan Sir Claude bulduğu formülü yaşamakta olduğu evde de saklamaktadır. Ancak formülü her ne kadar saklamış olsa da içindeki kuşkulardan dolayı aile üyelerinden şüphelenmeyi aklından çıkartamaz. Bu yüzden bir akşam evinde bütün aile üyelerini misafir edeceği bir akşam yemeği düzenlemeye karar verir. Bu akşam yemeğinden sonra da içindeki şüpheleri ortadan kaldırması için de ünlü dedektif Hercule Poirot’yu malikanesine çağırmaya karar verir.

Poirot’un geleceği gün misafirler yemekten sonra köşelerine çekilip dinlenirler. Gizli formülün sakladığı yerden çalındığını fark eden Sir Claude şüphelerinde yanılmamış ve haklı çıkmıştır. Kütüphanede toplanan aile fertleri yemek sonrası kahvelerini yudumlarken ışıklar birden kesilir; Sir Claude hırsızın formülü ortadaki sehpaya bırakmasını ister.

Işıklar yandığında aile üyeleri ortada beklemedikleri bir görüntüyle karşılaşırlar; sehpaya bırakılan boş bir zarf ve Sir Claude’un cansız bedeni. Poirot malikaneye adımını atar ve bu olayı çözmek için kolları sıvar.