Kaldırımda yürürken bir ağaç, dallarında tomurcuklanmış çiçeklerle gözüme ilişti. Ağacın yakınına yaklaşıp yüzüme vuran güneşe rağmen ona bir süre bakındım ve sonra da bu fotoğraf karesini çektim.
Bu fotoğraf karesi içerisinde umut, sevgi, mutluluk barındırıyor. Bu kareyi görür görmez bu duyguları kalbimle hissettim. Zaten fotoğraf çekmeyi çok seviyorum. Bana anılarımı biriktirme şansı veriyor. Bunun yanında da her fotoğraf karesi birçok farklı duyguyu peşi sıra beraberinde getiriyor. Eşi benzeri olmayan bir anı kaydetme fırsatı sunuyor.
Fotoğraflar da mektuplar gibidir aslında. Nasıl ki her mektubun kendi içerisinde anlatmak istediği bir hikaye, okuyan insana yaşatmak istediği farklı duygular varsa bu durum fotoğraflar için de geçerlidir. Her fotoğraf karesi de kendine özgüdür. Anlatmak istediği bir öyküyü barındırır içinde.
Doğa ile baş başa kalabildiğim yerlerde gezinmeyi çok severim. İnsan kalabalığından, gürültüsünden ve yapaylığından uzakta olabildiğim yerlerden biridir. Ağaç yapraklarının rüzgarla buluştuğunda çıkarttığı ses, kuşların cıvıltısı, ağaçların dallarında koşturan sincaplar, parıldayan güneş, ahenkle uçuşan kelebekler insana huzur ve mutluluk verir.
Sevgili okur,
Huzurlu ve mutlu bir hafta geçirmen dileğiyle.