İnsanların kendinde göremediği problemleri hep başkalarında görmeye çalışmaları ne kötü. Bir, konuşarak anlaşabileceğiniz insanlar vardır bir de konuşsanız da sizi asla anlamayacaklar vardır.
Kıskanç insanları sevmiyorum. Kendilerinde olmayan ya da kendilerinin başarabileceğine inanmadıkları bir şeyin başkalarının bir emek göstererek oluşturuyor olduğu şeye laf uzatıyor olması kıskançlık işte. Yaptığı fedakarlığı ya da bir iyiliğin yüzünüze vurulması da kötü. Ben fedakarlık ve iyilik yapmış saymıyorum bu kişileri. Zaruriyet ya da o an ki durum öyle gerektirdiği için fedakarlık ya da iyilik yapmıştır diye bakıyorum. Çünkü yapılan bir iyilik veya başkası için yapılmış bir fedakarlık bir tartışma esnasında kimsenin yüzüne vurulmamalı.
Bugün kalbim biraz kırgın. Kimseden bir özür de beklemiyorum. Bana göre özür dilemek dünyanın en saçma iki kelimesi. Hataların veya sorunların üzerine örtü çekiyor özürler. Tekrar tekrar yapılmasına sebep oluyor. Bunun yerine kişi hatasını kabul etmeli ve tekrarını yaşatmamalı.
Kızım belli ki kırgın. Fedakârlık ya da iyilik koz değildir. Özür saçmalıktır. Telafisi olmaz bazı şeylerin. Dilerim kendini fazla üzmezsin yavrum. Sevgilerimle.
YanıtlaSilKeşke somut bir örnek verseydeniz de anlamamız daha kolay olsaydı olguyu :)
YanıtlaSilhımmmm :)
YanıtlaSil