Oyun çağlarında olan öğrencilerimle bol bol oyunlar oynadık bugün. Aldım el kuklalarını elime ve ellerim tombik tombik şarkısını söyledim kahkahalar kıkırtılar havada uçuştu. Bugün bilmem kaç kere söyledim bu şarkıyı. Kuklaları alıp tombik deyip durdular. 😊
Bir de şu oluyor bu günlerde. Bir öğrencim oyun oynuyorsa yanına gidiyorum neler yaptığıyla ilgilenip biraz oyununa dahil olmadan bir başkası hemen bitiveriyor yanımda "Öğretmenim şunu senle oynayalım mııı?" ya da ''benimle oynaa!'' cümlelerini yöneltiyor. Biraz sonra onun yanına gidiyosun bu sefer de bir başkası beni yanına istiyor. Aslında çok güzel duygular bunlar. Gözlerim dolarak yazıyorum. Bugün anladım ki doğru yerdeyim. Belki daha öğrenecek çook şeyim var iş hayatında ve aynı zamanda minik öğrencilerimden. Sabretmeyi çokça öğreniyorum mesela. Onlara sevgi ve saygı dışında kocaman bir sabır sunmam gerektiğini biliyorum. Bir günümde bir sürü merak dolu gözlerle sorular alıyorum. Hiç oflamadan puflamadan sıkılmadan gözlerinin içine baka baka yanıtlıyorum. Çünkü biliyorum ki okulöncesi onların hayatında dönüm noktası olacak kadar önemli bir evre.
Yarın Cumhuriyet Bayramımızı erkenden kutlayacağız haftasonuna denk geldiği için. Ben yaptıracağım etkinliği hazırlığa başlayayım şimdiden.. 😊 Huzurlu akşamlar!
her şey çok iyi gidiyooor :)
YanıtlaSilEveet çok şükür. :)
SilKiskancliklar baslamis bilee :) onsarkiyi bende seviyorm ama ya :)
YanıtlaSilYa evet.:')
SilBu çocuğa da bağlı olabiliyor aslında, ben anaokulundayken çok kötü öğretmenlerim olmuştu yani gerçek sevgiden yoksunlardı. Ben kendi benliğimi bir şekilde oluşturdum sonuçta sonradan. Çocukları anlamak apayrı bir dünya. Onlar zaten çok zeki doğuyorlar artık
YanıtlaSilKesinlikle Elif.. Herkes çocuklarla iletişim kuramıyor mesela. Mühim olan yeri geldiğinde kuralları koymakla birlikte onun yaşına da inebilmek. Dünyaya onun gözlerinden bakabilmek..
Sil