Karşılıksız yapılan iyilikler ya da fedakarlıklar neden hunharca kullanılıp suistimal edilir ki? Bugün iş yerimde bazı insanların yersiz ve anlamsız triplerine maruz kaldım. Çok basit ve çocukçaydı bu tutum bana göre. Böyle insanlar da ister istemez o gününüzü etkiliyor. Çünkü aynı ortamı paylaşıyorsunuz.
Dün de pek keyfim yoktu. Biri kalkıp yanıma kadar geliyor ve neden suskunsun, sen evde de mi böylesin gibi sorular yöneltiyor. Sanırım hep gülmem gerekiyor. Mutsuz olsam ya da hasta hissetsem de etrafa sahte gülücükler dağıtmak zorundayım. Bir kalıba sokulmaktan nefret ediyorum.
O kişiye, insanların gün içerisinde duygu değişimleri yaşayabileceğini ve kimsenin bir anının bir diğerine asla uymadığını söyledim. Cevabı '' A, doğru'' oldu.
Herkes önüne baksa ne güzel olur...
ay evet zor tabiiii insanlarla bir arada olmak :)
YanıtlaSilİnsanlar başkalarıyla ilgilenmeyi bıraksalar ne iyi olur. :')
Silİyilik yapılan insan iyilikten anlamıyorsa, inanın bir gün sizi yarı yolda da bırakır.
YanıtlaSilMaalesef artık iyi olmanın bile hata olabileceği bir dünyada yaşıyoruz. Bazen hayata yükleniyoruz ama insanlar yoruyor bizi be Tuğçe...
YanıtlaSilArtık iyilik yapmadan önce bile düşünesi geliyor insanın...
Silİçinde olduğum durumu öyle güzel anlatmışsın ki İlkaycığım...
YanıtlaSilMaalesef durum bende de aynı. Hep güler yüz gösterince de insanlara hiç mutsuz bir günün olamayacakmış algısı veriyoruz sanırım onlara. Empati yapmak çok çok önemli. Şahsen yakınımda olan insanların kötü oldukları günlerde bile onları üstelemiyorum. Çünkü biliyorum ki o kişi uygun olduğunda bana derdini zaten açacaktır.
Gifin kısa filmi de var. :)