28 Temmuz 2017 Cuma

RUH HALİ




Bazen anlamıyorum şu insanları. Üstüme üstüme geliyorlarmışcasına hissediyorum. Buz gibi oluyorum. Susmak istiyorum. Konuşmamak için. Çünkü konuştukça kayboluyorum sanki. Daha da uzaklaşıyorum. 

Hayatınızdan çıkartamadığınız insanlar olur. Bu insanların seçimi bize ait değildir. Bunlardan uzak durmak istedikçe ben, pişkin pişkin gelirler yanıma. Bu tip insanlar alışkındır böyle davranmaya. Normal bir şeydir onlar için. Çünkü samimiyeti, doğru ve dürüst olmayı, iki yüzlü davranmamayı bilmezler. Bu gibi kavramlar yoktur onların hayatında. 

Her insan gibi benim de bir kalbim var. Hiç kalp kırmıyorum diyen ya da kırmıyormuş gibi davrananları da anlamıyorum. Değişken bir ruh halim var evet. Tıpkı her insan gibi. Normal olanı da bu değil mi? Hep mutlu bir hayat düşünsene. Mutlu olmasan bile sahte gülücüklerle pollyanna  gibi davranan birini? Bu normal değil işte.

Duygularımı yoğun yaşayan biriyim. Hatta öfkemi,sevgimi,neşemi,üzüntümü kısaca tüm duygularımı yansıtırım çevreme ya da bunları belli ederim. Bir de beni olduğum gibi kabul etmelerini isterim tanıdığım kişilerin. Değiştirilmeye, sahip olduğum bir kalıptan başka bir kalıba sokulmaktan hiç haz etmem. Ben buyum çünkü. Kendimi böyle, olduğum gibi seviyorum. İnsan ilişkilerinde burada araya saygı ve anlayış devreye giriyor sanırım. Bu yazıyı yazdım. Daha mı iyiyim. Bilmiyorum. Ama kelimeler kafamın içerisinde birbirleriyle mücadele ediyorlardı. Biraz daha sakinleştiler sanırım. İyiyim iyi.

6 yorum:

  1. İnsanları ben de hiç anlamıyorum, anlamaya çalışmayı bıraktığımdan beri o hayattan çıkamayanlar da çıktı. Çok da güzel oldu. Kimsenin bir diğerinin iyi niyetini ve vaktini sömürmeye hakkı olmadığını düşünüyorum artık.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel demişsin. Çıkamayanlar benim seçimim değil ne yazık ki. Çıkartmayı ben de çook isterdim. İstemediğim ve bana zararı dokunan insanları ben de etrafımda bulunduranlardan değilim. Az insan çok huzur her şeyi ne güzel açıklıyor aslında. :)

      Sil
  2. İnsan kendini tanımalı ve bütün yönleriyle kabul etmeli, iyi bir hayat için.
    Kimimiz duyguları yoğun yaşar, kimimiz daha az yoğun yaşar. Bu noktada önemli olan sahte duygular boyutuna geçmemek bence.
    Selamlarımla :)

    YanıtlaSil
  3. Seni sen gibi kabullenmeyen insanlarla pekte iletisim halinde olmaman en iyisi🖒Ben oyle yapiyorum cokta mutluyum.Agirlik yok ruhumda!inanilmaz hafifliyorum cunku ben "ben"olabildigimde.Kimsenin senide belirli bir kaba sokmasina izin verme arkadasim.Yazdikca rahatliyorsanda durma devam et.Hatta methiyeler duz destanlar yaz,bana gore yazmak en iyi terapi seklidir zaten.. 💕

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büşracığım,teşekkür ederim bu yorum için. Herkes birbirinin olduğu gibi kabul etse ve sevse dünya daha güzel bir yer olurdu herhalde. Bunun için saygı ve sevgiye daha çok yer vermemiz gerekiyor hayatımızda sanırım.. Evet,yazmak terapi gibi. Aklımdaki düşüncelerin yazıyla buluşması rahatlatıcı. Sevgiler! 💕

      Sil
  4. ay sen iyi birisin ki. boşver üzme kendiniiii :)

    YanıtlaSil

 

BİRPEMBESEVER