GÜRÜLTÜ

Az sonra paylaşacaklarımdan muzdarip bir sürü kişi çıkacaktır.

Çok katlı apartmanlarda oturmak büyük bir marifetmiş gibi görülüyor. Oysa ki bu apartman kültürü içimize yerleştiğinden beri ne komşuluk kaldı ne de kul hakkını önemsemek kaldı.

Bir gürültüdür ki bitmek bilmiyor. Normal bir apartman değil adeta yeniliklerle dolu bir apartman. Hiç gürültü eksik olmaz. Üst katımızda birileri oturur ki gürültüleri, sesleri hiç bitmek bilmez. Bir zaman sonra bu gürültüler insanın sinirlerini bile alt üst edebilecek konuma geliyor. Ben anlam veremiyorum bazı şeylere. İnsanca uyarıyorsun insan yerine koyup ama aynı kibarlığı karşıdan göremiyorsun. 

Sürekli mobilya çekmeler, evin içindeki terlik sesleri, yere düşen miskete benzer sesler, kapı kapatma sesleri bu böyle uzar da uzar... Evde insan yaşamıyor sanırsın. 

Bir de şunu anlayamıyorum. Topluluk içinde bu şahıs kul hakkını gözetmekten, komşu hakkının öneminden bahseder de bahseder ama iş icraata gelince ne dediklerini yapar ne de yaptıkları hatayı kabul ederler. Ne kadar ilginç insanlar var ya!