SAF SEVGİ

Bugün nöbetçiydim. Nöbet arkadaşım da huysuz bir öğretmendi. Açık konuşmak gerekirse tüm gün dişimi sıktım. Herhangi bir tatsızlık çıkmaması için. Artık yaşından dolayı mı yoksa mesleğinde uzun yıllar boyunca öğretmenlik yapmasından mıdır bilmem ama çocukların bile burnundan getirdi. Kendi kendine söyleniyor. Siyasete giriyor. O çocuğun saçına laf atıyor diğerinin montuna, bir başka çocuğun arkadaşıyla olan muhabbetine... Saymakla bitmeyecek anladığın gibi. 

O çocuğa bu çocuğa laf atıp sürekli kızacaksan yapma bu mesleği. En iyisi git otur evinde bulmaca, sudoku çöz. En azından diğer insanların hakkına girmezsin, kafa da şişirmezsin. 

Bu olumsuz insana rağmen minik öğrencilerim yine yüzümü güldürenler oldu. Kendi öğrencilerim dışında telafi derslerime aldığım öğrencilerden biri, bugün bana her gördüğü yerde sarıldı. O kadar mutlu oluyorum ki. Şu günlerde bu masum çocukların saf sevgilerine, tebessümlerine fazlasıyla ihtiyacım var.