HATIRLANMAK

Meslek hayatıma en zor olanından başladım. Sektör özel eğitim ve rehabilitasyon olunca ve üstüne özel bir kurumda çalışmayı da ekleyince hem mental hem de fiziksel açıdan zorlayıcı olabiliyordu. Ancak tüm bu zorluklara rağmen çok güzel öğrencilerim oldu. Arada bir öğrencilerimin annelerinin arayıp hal hatır sormaları o kadar çok mutlu ediyor ki beni. Demek ki diyorum, öğretmenliğin en güzel yanlarından biri de işte tam olarak bu.

Ben kendimi fazla sabırlı bir insan olarak bilmezdim. Fakat zamanla mesleğimle beraber hem kendime sabırlı olmam gerektiğini hem de öğrencilerime sabırlı olmaları gerektiğini öğrettim. Sonra bir de baktım ki sabrettiğim o süreç içerisinde öğrencilerimden olumlu geri dönüşler alabildim. 

 Okumaya geçirdiğim ilk öğrencimi hiç unutmam. İki yıl geçmesine rağmen o da beni unutmuş değil.😊 Annesinden bugün bir mesaj aldım. Mesajı beni mutlu etse de biraz hüzünlendirdi de. Bir çocuğun kalbinde yer edinmek, öğretilen tek bir harfin tesirini yitirmemesi, öğretmeni olarak unutulmamak paha biçilemez bir his. 

Eğer tekrar öğrencilik zamanlarıma dönseydim yine hiç tereddüt etmeden bu mesleği seçerdim.