Haftanın ilk günü benim için tekrardan salı günleri olmaya başladı. Eylül ayı ile birlikte salı-cumartesi çalışma günlerine geri döndük.
Öğrencilerimden İrem, ara sıra mektuplar yazar getirir benim için. Derse girdiğimizde ise çantasından dondurma çıkarttı ikimize. Bu sürpriziyle şaşırttı beni. Eriyen dondurmalarımızı daha fazla eritmeden dersimizi yaparak yedik.
Mektuplarına yazdığı sözler tebessüme vesile oldu bende. Böyle sevilmek duygusu çok güzel. Sevgi, karşılıklı olan bir duygu aslında. Ben de çok seviyorum her bir öğrencimi.
Bir diğer güzel haber ise; bugün Koreli mektup arkadaşımın doğum günüydü.
Gün içerisinde hatırımdaydı ancak günün yoğunluğu ve yorgunluğundan mesaj atmayı unutmuştum. Eve varınca doğum günü mesajı yazdım ve gönderdim. Böyle özel günlerde hatırlanmak insanları mutlu edebiliyor.
Önümüzdeki günlerde ondan gelen bir kutu olacak. Hala sürmekte olan mektup arkadaşlığımız var. İki yıla yakın mektup arkadaşıyız. Onun da yazısını paylaşacağım ulaştığında. İşte günüm böyleydi sevgili okurum. Senin günün nasıldı?
Çok imreniyorum mektup en son bana ilkokul ikinci sınıfta gelmişti 😊 mektuplasmanin samimiyetini hala unutmam birisinin el yazısı ve oradaki duygusunun yazısına işlenmesi kalemin ruhu var sanki 😊
YanıtlaSilMektuplaşmak bu yüzden çok anlamlı ve nadide şeylerden birisi benim için. 😊
SilSevgiler Aslı!🌸
ay ne güzel şeyler oluyo sende heeep :)
YanıtlaSil