Görmüş olduğun bu miniğimiz benim en küçük öğrencim. Kendisi 5 yaşında. Hatırlıyorum da, özel eğitime ilk başladığı zamanı.. İlk derslerimiz ağlayarak anneyi isteyerek geçiyordu. Sandalyeyi oturmayı reddeden, sürekli ağlayan ve bağıran bir çocuktu. Aradan zaman geçti ve biz uyum sürecini başarıyla atlattık.
Şimdilerde ise eğitime gelmeyi dört gözle bekleyen bir çocuk oldu. Adımı tam telaffuz edemese de sürekli beyaz önlük giydiğim için aklında beyaz önlüklü öğretmen olarak kalmışım. Öğrencilerimin çoğu adımı telaffuz etmekte zorlanıyor.🙈 Evde de benden bahsedip duruyormuş. Çantasını alıp okula gidelim diyormuş annesine. Bunları yaşamak o kadar güzel ki. Çok şükür bugünlere...
Öğretmenlik çok kutsal bir meslek ve çocukları severek mesleğinizi severek yapmanız çok çok daha şahane :) Belki tanışmıyoruz ama burdan gurur duydum :)
YanıtlaSilTeşekkür ediyorum bu güzel cümleler için Funda!😍🌸
SilKucak dolusu sevgiler!😇
Emeklerinin karşılığını görmek paha biçilemez :)
YanıtlaSilKesinlikle öyle sevgili Sakura🌝
SilNe guzelbir mesleginiz var.Allah sizinde ogrencilerinizinde yardımcısı olsun.İyi bir ögretmen harikalat yaratir.
YanıtlaSilTebrikler ❤️
Güzel dileklerine kocaman teşekkür ediyorum inciden notlar! 🌸
SilNe mutlu size... Daha ne ister ki bir öğretmen? :) yolunu açık olsun...
YanıtlaSilAllah razı olsun.. Huzurlu cumalar!💖
SilNe hoş bir duygu, ne özel bir gurur öyle..
YanıtlaSilne tatlı bir duruuum :)
YanıtlaSil