Sahil kenarlarını çok severim. Denizin karşısında oturmayı, martı seslerine kulak verip dalgaların da sesine eşlik ederim. Çoğu zaman da düşüncelere dalar giderdim. Bazen başımı kaldırıp gökyüzünde süzülen martılara bakarım. Gülümserim onlara. Gerçekleşecek bir şansım olsaydı eğer bu martıları kollarıma alıp usulca sevebilmek olabilirdi.
Bugün bir işimden dolayı Beşiktaş tarafındaydım. Ancak işimi halledemeden geri dönmek zorunda kalmak biraz hüsranlıkla sonuçlansa da benim için vapurla deniz havası almak fazlasıyla iyi geldi bana.
Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Beş Şehir isimli kitabına başladım. Metro ile yaptığım yolculuklarda çoğunlukla kitap okurum. Hem ulaşacağım yere çabuk varmışım gibi hissediyorum hem de boş durmak düşüncesinden sıyrılmış hissediyorum kendimi.
ay ben de metroda ve vapurda kitap okumayı çok seviyoruum :) iyi bir romana başlamışsıın :)
YanıtlaSilGüzel gidiyor şimdilik ama dili biraz ağır. :)
SilDenize alışınca da denizsiz bir şehir daraltıyor beni bi de. :) İlla bir sahil kenarı olacak .^-^
YanıtlaSil