BENCİ

Hayatımda sayılı insan vardır. 

Ve her insanla samimi olmayı da pek sevmem. Aslında böyle olmayı biraz da yaşayarak öğrendim. Yaşam sürdüğümüz bu hayatta her insan bize bir şeyler katıyor, öğretiyor.

Hep ben diliyle konuşan insanları da sevdiğim pek söylenemez. Böyle insanlarla da zaten doğru ve düzgün bir iletişim kuramıyorum. Genellikle de benci oluyorlar. Ya söylediklerim onun tarafından geçersizleştiriliyor ya da onun söyledikleri hep en iyisi en doğrusu oluyor. Bu gibi insanların karşısında sadece onları dinleyerek ve susarak beden dilimle cevap vermeyi tercih ediyorum. Çünkü biliyorum ki kendi düşüncelerimi ya da fikirlerimi söylesem onun tarafından hiçbir önemi ve değeri olmayacak. Bu yüzden boşuna yormuyorum kendimi.

Karşımda beni anlayan ve bana değer verdiğini hissettiğim bir insan varsa eğer kendimi ona açıyor ve içimi döküyorum. Çözüm odaklı konuşan ve empati yapabilen insanları seviyorum. 

Çok şükür ki çevremde sayılı da olsa beni anlayan mütevazi dostlarım var. Zor günlerimde böyle insanların yanımda olduğunu görmek,hissetmek beni duygulandırmakla birlikte mutlu da ediyor.

Bitmek bilmeyen bir gündü. Ve nihayet gece oldu.

Huzurlu geceler sevgili okur!