Sihirli Değnek

 

Pandemi döneminin zorlukları bir yana dursun; bu süreçte şanslı olduğumu hissettiren konulardan biri de doğru mesleği yaptığımın bilincinde olmak.

Öğretmenlik mesleği benim için öyle basit bir düşünce değildi hiçbir zaman. Henüz daha çocukken oynadığım oyunlarıma öğretmen olarak yansıtırdım hayalimi. Bence böyle bir eylem bir çocuğun geleceği için oldukça önem taşımakta. Çünkü hayalini gerçekleştirdiğin bir mesleği tutkuyla, özveriyle, sevgiyle yapıyor olmanın bilinci bambaşka bir duygu. 

Meslek hayatımda taze bir öğretmen olsam da üçüncü yılımın içerisinde olmak farklı duygular ve düşünceler hissettiriyor. Geriye dönüp baktığımda kendimi birçok yönden geliştirdiğimi, yeni bilgiler edindiğimi ve bunun için çabalıyor olduğumu görebiliyorum. Yenilikçi ve gelişime açık bir öğretmen olma profilimin hayatımın her köşesine etki etmesine izin veriyorum.

Üç yıl gibi bir zaman dilimi gözüme az gibi gözükse de bu zaman dilimine birbirinden özel ve güzel kalpli öğrenciler sıkıştırdım. Bununla birlikte ailelerin de kalbine dokundum. Kimi zaman öğrencilerimin anne/baba profilinde yer edindim. Kimi zamansa ben onların ailelerinden bir parçaymışım gibi hissettim. Eğer elimde bir sihirli değnek olsaydı tüm özel gereksinimli öğrencilerimin ve çocukların ihtiyacı olan bireysel yeterliliklere sahip olmalarını isterdim.