Kara Keşiş

 

“Ama neden? -diye şaşırdı keşiş.- Sevinç doğaüstü bir his mi? İnsanın normal hali bu olamaz mı yani? İnsanın akli ve ahlaki gelişimi ne kadar yüksekse, ne kadar özgürse, hayat ona o kadar keyif verir.”

“Dostum, sadece sürüden ayrılmayan sıradan insanlar sağlıklı ve normaldir.”

Kara Keşiş, Anton Çehov.

Çehov’un Kara Keşiş adlı öyküsü yazarın kendi rüyasından esinlenerek yazmasından oluşuyor. 1890’lı yıllarda Çehov rüyasında bir kara keşiş görür, uyandığında aklındakileri kağıda döken Çehov’un rüyası o yıllarda Artist dergisinde yayınlanır ve Tolstoy’un da beğenisini kazanır.

Kara Keşiş öyküsünde Kovrin adındaki bir biliminsanı kendisin dahi olmakla birlikte seçilmiş kişi olarak düşünür. Çevresindeki insanlara da bunu sık sık dile getiren Kovrin felsefi düşünceleriyle insanları etkilemeye çalışır. Çevresindeki insanlara göre Kovrin, bilimle ığraşmaktan kafayı sıyırmış olarak görülür. Bunun aksini ispatlamaya çalışan Kovrin ise akademik kariyer elde etmek için var gücüyle çalışır. İyi bir akademik kariyer elde eder ve sevdiği kadınla evlenir. Her şey olumlu ilerliyor gibi görünse de hayallerinde yer alan Kara Keşiş -onun tabiriyle ara ara yeryüzüne iner- Kovrin’le konuşur.

Dahilik ve delilik arasında kalan Kovrin, hayatında yer edinen değerli insanları da birer kaybetmeye başlar. Yazar kendi romanı için “tıbbi bir öykü” niteliği taşıdığını bir mektubunda belirtiyor.