5 Mart 2019 Salı
YOĞUN BİR HAFTA
Hizmetiçi eğitim tüm hızıyla kaldığı yerden devam ediyor. Ama ne yazık ki hocalar çok akademik gidiyor. Bu kısmı biraz üzücü. Slaytlar açılıp okunuyor. Bunu herkes yapabilir değil mi? Uygulama kısmı bomboş. Ve öyle bir sınıfa denk geldim ki çok bilenlerle mevcut. Bu yüzden de kursiyerlerin tecrübelerini dinlemekle geçiyor dersler neredeyse.
Daha 2. haftada olmamıza rağmen bıkkınlık, yorgunluk,uykusuzluk sardı herkesi.
Kaldığım yerde birtakım sorunlar oluyor. Tıpkı her yerde olabileceği gibi. Ama bu sorunlar artık bir dağ gibi gözümde büyür oldu. Herkes gibi ben de gün sayıyorum haliyle.
Dün gece uyumam saat 4:00' ı buldu. Kaldığım kattan bir arkadaş koridorda dolandı dolandı... Bir odasına girdi bir çıktı. Terlik sesleri, bağrışlar, odalarımızın kapısının önüne gelip beklemeler... Adeta bir korku sahnesini aratmadı bana bu saatler. Sabah öğrendim ki koridorda dolanan arkadaş ses yapan kişilerin odasını arıyormuş. Ama böyle bir arama olamaz yani... Açıkçası bu kişinin bazı sorunlarından ötürü bir içeri bir dışarı koridorda dolandığını düşünmüştüm. Haliyle biraz da korku duydum.
Bu sebeple uykusuzum,yorgunum..
Etiketler:
tuğçedenkaralamalar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hizmetiçi eğitim dediğiniz nedir ilk kez denk geliyorum okul mu çalışma mı?
YanıtlaSilPersonellere, görevleriyle ilgili bilgi beceri kazandırılan eğitime deniyor.
SilSlayt okunmasından nefret ediyorum ben de. Bıkkınlık hissinin gelmesini anlayabiliyorum. Uykusuz kalman da üstüne hiç iyi olmamış :(( Umarım diğer geceler daha sakin geçer.
YanıtlaSilEvett, slaytlar çok monoton geçmesine sebep oluyor. 😪
Silayyy hadi dayan az kaldı hihihi :)
YanıtlaSilAz kaldıı evett, gün sayıyorum.🙈
SilKolay gelsin ve dilerim ki hemen geçer biter :)
YanıtlaSil