SAATLER KALA

Tam 30 gün olmuş. 

Bugün eğitimin son günüydü. Sabahki ilk dersten sonra sınav olduk. Günlerdir nasıl sorularla karşılaşacağımı düşünüp durdum. Sınavın çok kolay olacağını söyleyip durdu eğitim veren kişiler lakin pek de öyle olmadı. Sınav hiç kolay değildi. Dilerim güzel sonuçlar alırım.

İyisiyle kötüsüyle günler ışık hızında geçti Samsun'da. Benim için tek iyi yanı şu oldu: Burada çok güzel insanlar tanıdım ve dostluklar kurdum. Benim için Samsun'da geçen günlerimin gerçekten katlanılabilir olduğu yanı hayatıma kattığım güzel kalpli, neşeli, esprili arkadaşlarımın olması oldu. Sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuş gibi bir bağ oluştu aramızda. Bu bağ hiç kopmasın inşallah.

Ve nihayet yaşadığım şehre dönmeye az kaldı. Yavaş yavaş bavul hazırlamaya başladım. Şu son iki hafta benim  için çok stresli geçiyordu. Yoğun geçen derslerin ardından kaldığım yurda gelip ders çalışmak epey zorlayıcı olmuştu. İlerleyen günlerde yurtta yaşanılan problemler, sert tavırlar ve başta sunulan vaatlerin aksini yaşamış olsam da çok şükür Samsun'daki eğitimim bitti diyorum. Kaldığım yurdun müdiresi geldiğim ilk günde bana ''Çarşamba ilçesindeki insanlar hakkında kötü fikirlere kapılmamamı ve çekinmememi söylemişti.'' Bu cümlesine anlam verememiştim çünkü aklımda böyle bir düşünce olmamakla birlikte bir ön yargı da yoktu ancak günler geçtikçe anladım neyin ne olduğunu. Özellikle Çarşamba ilçesi bende iyi bir izlenim bırakmadı. İnsanların kaba olması, arabaları üstünüze sürecek kadar olmaları ve dik dik bakışları oldukça rahatsız edici idi. Bunun yanında elbette iyi insanlara da denk geldim. Ama bir daha gelmek ister miyim diye soracak olursan eğer cevabım kocaman hayır olurdu.

Günler böyle gelip geçti işte sevgili okur. 

Şimdi sadece saatler kaldı geriye.