KIZIL

 

''Pencereyi açtı, mektubu yırttı ve kırpıntıları karanlığın içine doğru serpti. Yardım istemektense, orada yitip gitmeyi yeğlerdi. Yaşamın elverişsiz  ve zayıf olan her şeyi yok ettiğini öğrenmemiş miydi? Yaşam ona da eşit davranır ve onu sakınmazdı.''

''Yaşam, dört bir yandan içine doluyor gibiydi, her şey uyumla birbiri içine oturuyordu; üzerinde baskı yapan tek delice arzusu, toz bağlamış kitaplarını açıp öğrenimine yeniden başlamaktı.''

''Bir yetişkin olarak daima çocuklara ve çocukluğa ait şeylerden dolayı acı çekmiş olması bütün yaşamının simgesi değil miydi?''

Kızıl, Stefan Zweig.

Tıp Fakültesini kazanan Berger, ailesinin yanından ayrılarak bir başına Viyana'ya taşınır. Bu yeni şehrin sokakları, insanları ona oldukça yabancıdır. Tek başına geldiği bu şehirde yalnız yaşamakla mücadele etmekle birlikte Viyana'nın soğuk insanlarına ve sokaklarına da uyum sağlamaya çalışır.

Berger henüz genç bir delikanlıdır. Ailesinden uzakta geçirdiği şu günlerde kaldığı pansiyonun yan odasında yaşayan Schramek adındaki avukat adamla dostluk kurmaya başlar. Günler geçtikçe Schramek ile kendisinin farklı yaşamların insanları olduğunu anlamaya başlayan Berger, kendisini ve içinde yaşadığı hayatı sorgulamaya başlar.

Schramek, Berger'ı yaşından ötürü çocuk gibi görür. Henüz bir yaşam tecrübesine sahip olmayan Berger ise bu durumun farkındadır. Bu yüzden de yavaş yavaş bunalıma sürüklenir. Bu bunalımın içinde yalnız olan Berger hayatında bir amaç olarak gördüğü tıp eğitiminden de vazgeçerek kendisini yeknesak bir hayatın içerisinde bulur. Tam her şey bitiyor derken kızıla yakalanan bir çocukla yolu kesişir. O günden sonra kalbindeki duyguları, hayalleri ve arzuları tekrar gün yüzüne çıkar.