Öğleden sonra okuduğum kitaba kısa bir ara verip sulu boyamı ve sulu boya kağıtlarımı çıkartıp bir şeyler yapmaya karar verdim. Aklımda olan sulu boya yapma fikrini epeydir erteliyordum. Nihayet bugün bu fikrim eyleme geçti ve bir şeyler yapmak için kolları sıvayıp çalışma masamın başına oturdum.
Koreli arkadaşımın göndermiş olduğu kartpostal şeklindeki bu sulu boya kağıtlarını hem çizim yaparken hem de sulu boya çalışmalarımda değerlendiriyorum. Bugün yaptığım çizimler biraz küçük oldukları ve detay içerdikleri için elimde olan en ince uçlu fırça ile boyamalarını yaptım.
Çizmek istediğim desenleri önce kurşun kalemle çiziyorum sonrasında ise sulu boyamda olan ve renkleri karıştırarak elde ettiğim yeni renklerle çizimleri boyuyorum. Küçük desenlerin boyaması biraz zorlayıcı olsa da boyama işlemini bitiriyorum. Son olarak da micron sakura 005 siyah kalemle desenlerde belirginleştirmek istediğim kısımların üzerinden geçiyorum.
Resimle uğraşmanın en muhteşem yanı da insanı farklı bir dünyaya itmesi. O dünyada bir süreliğine de olsa insan kendi sessizliğinde kendi çizimiyle baş başa kalıyor; kendi düşüncelerine kulak veriyor, duygu ve düşünceleri çizimlerinde renk buluyor.
O halde sevgili okur,
Daha çok çizelim daha çok resmedelim.
heeeey senin suluboyaları evet biz de özledik, güzeeeel :)
YanıtlaSildeeptone,
SilTeşekkür ederim. ^-^
Sanatçı ruhlu insanlar en iyileridir bence :)
YanıtlaSilAhmet Ozan,
SilKatılıyorum. Sanatın insanı hem iyileştiren hem de iyi kılan bir yönü var bence. ^-^
İlkay,
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Sulu boya başlarda bana da çok zor geliyordu. Fakat zamanla hem elim alıştı hem de boyaması kolaylaştı. Bir şeyleri denemek için o ilk adımı atmak çok önemli. ^-^
Benim bu alanda yeteneğim sıfır ama senin yeteneğini takdir etmek isterim. Ne güzel yapmışsın, bir ayakkabı manyağı olarak apayrı bir hoşuma gitti. :)
YanıtlaSil