İlk Sushi Deneyimi | Süleymaniye'de Sanat Sergisi

 

Kız kardeşim vesilesiyle tanıştığım bir arkadaşım eğitim öğretim yılına ara verildiği için yurt dışından kısa bir süreliğine Türkiye'ye geldi. Buraya gelmişken de üçlü bir buluşma ayarlamaya karar verdik. Gün ve mekan belirlendi. Cuma günü bir alışveriş merkezinde sushi yiyecektik. 

Farklı ülkelerden lezzetlere karşı çok eskiden ufak bir ön yargım vardı. Bunu zamanla yeni kültürlerden değişik tatlar deneyerek aşmaya çalıştım. Sushi de ön yargılarım içerisinde yer alıyordu. Benim ilk deneyimim olacağı için acaba nasıl bir tatla karşılaşacağım merakı içerisindeydim. 

Cuma günü geldi ve buluşma gerçekleşti. Diğerleri için sushi ilk deneyim olmasa da benim için ilkti. İlk tadımda benim damak tadıma pek hitap etmedi. Ancak ikinci tadımı zencefil turşusunu üzerine ekleyerek yaptım. Böyle daha hafif geldi. Deniz ürünlerini çok sevmediğimden dolayı deniz ürünleri tadı zencefil turşusuyla kesilmiş oldu. Burada biraz vakit geçirdikten sonra kahve eşliğinde sohbet edebileceğimiz bir yere geçtik. Sohbete o kadar dalmışız ki zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. 

Cumartesi yani bugünden bir fotoğraf karesi. Annemle bir sanat sergisine gittik. Sergi Süleymaniye taraflarındaydı. Buraya her gelişimde sokaklarında kaybolup, tarihi dokusunu kaybetmeyen evlere hayranlıkla bakıp gezmeyi çok seviyorum. Hava şansımıza güneşliydi ancak yine de soğuktu.

Sergiyi gezdikten sonra Süleymaniye'ye gelmişken bozacıya da uğradık elbette. Bozacının önünü ilk defa bu kadar kalabalık görüyorum ve şaşkınlığımı gizleyemiyorum. Bozayı da aldıktan sonra sahile doğru yokuşlu yollardan aşağıya doğru yürüdük. 

Günün sonunda gün batımına eşlik eden göz kamaştırıcı renkler ve denizin parlaklığı harikaydı. Vapur yolculuğunda bu anın tadını çıkarmak adına sessizce camdan dışarıyı seyre daldım.