Şimdi biraz gezintiye çıkacağız seninle.
Nereye dersen eğer..
Mis gibi kokan güllerin olduğu şirin bir bahçeye derim sana. Çiçekleri çook severim. Öyle uzaktan sevmek değil bu. Gerçekten gidip yanlarına severim çiçekleri. Yapraklarını sever, koklarım. Hatta selam verip konuşurum. Yaparım böyle şeyler arada.😊
Anneannemin itina ile bakıp yetiştirdiği bir sürü çiçeği vardır. Bahçesinde gülleri, balkonunda baktığı saksıdaki çiçekleri ile mutludur . Anneme de çiçeklerinin fidelerinden verir bazen. Biz de İstanbul'a getiririz. Annem de itina ile bakar, büyütür onları.
Bu resimler yazdan kalma.
Küçüklüğümden beri hayvan sevgisi hep vardı bende. Ama bir türlü böceklere olan korkumu yenebilmiş değilim. Bu konu açılınca annem her defasında, ''Yılandan, fareden korkmuyorsun ama böceklerden korkuyorsun Tuğçe'', der durur. Bunu ben de anlamış değilim.🙈
Çocukken çok kelebek yakalardım. Hatta yetmezmiş gibi evden bir kavanoz alıp yakaladığım kelebekleri içine koyar ve eve götürüp anneme sürpriz yapardım.
Aradan biraz zaman geçince kelebeklerin ömrünün çok kısa olduğunu öğrendim. Buna çok üzüldüğümü hatırlıyorum. Artık onları yakalayıp ardından tekrar gökyüzüne uçmalarına izin vermeye başlamıştım böylelikle.
ayy fotolar mutluluk veriyoo. kelebekler ne narin ama di miğğ :) böcükler tabisii :) bazen örümcek filan girer ever aman aman bi de tahtakurusu mu ne var korkuuunç :)
YanıtlaSilKelebekler narin gelirler bana da.. Görünüşleri de ayrı huzur ve mutluluk veriyor.😊
SilÇiçek ve kelebek ikilisi cenneti hatırlatır bana da hep... Farklı bir halet-i ruhiyyeye sürüklerler insanı... Ve her kesin bu ince güzelliyi farkedemediğini görüyorum. Demek ki, sizin ince bir zevkiniz ve güzel bir kalbiniz var.🌺💓
YanıtlaSilGüzel düşüncene teşekkür ederim Umman. :)
SilKelebekler, bende de güzel hisler uyandırır.
Neşeli ve mutlu günler!