21 Aralık 2018 Cuma
GÜL
Kendimi bazen sınıf öğretmenliğine daha yakın bulduğum anlar oluyor. Bu da özel öğrenme tanısı konan öğrencilerimden kaynaklı olsa gerek. Yeri geliyor okuma ve yazma çalışmaları yapmakla birlikte matematik de anlattığım oluyor. Minik öğrencilerime okuma yazma öğretmek ve bunu başardığımı görmek beni gururlandırıyor ve dünyanın en mutlu insanı olmamı sağlamaya yetiyor.
Bazen de lise öğretmeni gibi hissettiğim de oluyor kendimi. Aslında bu duruma pek yabancı olduğum söylenemez. Geçen yıl mezun olmadan önce lisede de öğretmenlik stajımı yapmıştım formasyonumu aldığım zamanlarda. Şimdi rehabilitasyonda ise lise son sınıf öğrencim var ve onunla YKS'ye hazırlanıyoruz.
Bazenleri de henüz bir anne olmasam da anne şefkati ile yaklaşıyorum minik kalplere. Yerine göre kurallar koyan ve otoriterliği sağlayan ancak eğlenmekten ve sevgiden ödün vermeyen bir öğretmen olmaya gayret ediyorum.
Resimde görmüş olduğun gül fidelerini 33 yaşında olan bir öğrencim getirdi bana. Geçtiğimiz bahar bahçelerinden bana hep gül getirirdi. Mis gibi kokardı o güller. Hepsini kurutup sakladım ondan hatıra kalsın diye. O da bana ekmem ve baktıkça onu hatırlamam için bu fideleri getirmiş. Nasıl mutlu oldum nasıl!🌺
Etiketler:
tuğçedenkaralamalar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Çocuklar okumaya ilk başlayınca dünyalar öğretmenin olur.Allah kolaylık versin..
YanıtlaSilGerçekten öyle hissettim ben de. Teşekkür ederim. :)
SilÖğretmen olmak demek birçok çocuğun var gibi hissetmek. Bir şey basarinca gururlu hissetmek harika duygular. Tabi mesleğini gerçekten sevenler için gecerli:)
YanıtlaSilÇocuklarım diyorum ben onlara zaten. :') Evet, önce sevmek gerek bu mesleği yapabilmek için. Teşekkür ederim yorumun için. :)
Sil😊 kalpten gelen hediye daima sahibini bulur sözü aklıma geldi ne kadar güzel bir hediye böyle 😊 hep mutlu olun insAllah
YanıtlaSilNe güzel bir söz bu böyle, not alıyorum hemen. :) Teşekkür ederim.
Sileveeeet işteeee hayat güzel diyooom :)
YanıtlaSilÇok şükür diyelim. :)
SilÖğretmenlik çok özel bi meslek
YanıtlaSilEvet kesinlikle..
SilHepsi öğretenlik ama üçü de ne kadar apayrı dünyalar değil mi... Sanırım ilkokul, lise ya da özel eğitim mi deseler ben yine ilkokul derdim. Ama belki sınıf değil de başka bir branş olabilirdi :)
YanıtlaSilGerçekten de öyle sevgili Sakura.. :')
SilSevgili İlkay,
YanıtlaSilduygulandım yazını okuyunca. Teşekkür ederim bu güzel düşüncelerin için. Sevgiler! :')
Öğretmenlik çok güzel ama bir o kadar da zor bir meslek. Ama bende öğretmen olmak isterdim açıkçası:)
YanıtlaSil