4 Kasım 2022 Cuma

Kitap okumak üzerine düşünceler



Ailedeki kitap sevgisi çocuğa da geçiyor. Mesela hayvan sevgisi de öyle. Hayvanlardan korkan bir ebeveyn çocuğuna sosyal öğrenme yoluyla onda da bu korkunun yer edinmesine sebep oluyor. Çocuğa işleyen bu his ileride bir kartopu misali büyüyor ve hayvanlara karşı fobi meydana gelebiliyor.

İşte kitap sevgisi de böyle bir şey.

Her çocuk aslında çevresini gözlemleyen iyi bir gözlemcidir. Çevresindeki insanların her davranışı da bu yüzden çok önemlidir. Eylemler kadar ağızdan çıkan kelimeler de çocuk için büyük önem taşır.

Kitapların içinde büyüyen bir çocuğun, hiç kitap okunmamış veya kitap bulunmayan evde büyüyen bir çocuğa göre kitap okuma sevgisini kazanma oranı daha yüksek olabiliyor. Çevremdeki öğrencilerime okuma kitapları hediye eder hatta derslerden arta kalan sürede bazılarıyla okuma çalışmaları yapardım. Ancak bu okumaların devamı evde gerçekleşmeyince okuma kitabı kendini çocuğa unutturur ve belki de o kitabın kapağı bir daha açılmamak üzere kapatılır. Üzücü yanı da bu. Kitap okuma sevgisini çocuğa kazandırmaya çalışırsın ancak ailenin iş birliği bu yönde olumlu olmayınca tüm emekler boşa gider. 

Okuma alışkanlığı da okuma sevgisi ile doğru orantılı. Olumlu bir davranışı alışkanlık haline getirebilmek için ilk önce o davranışı sevmemiz gerekiyor. Bu yüzden çocukluktan itibaren okuma sevgisini kazanabilmek için de bir adım atılmalı. 

Ne yazık ki yetişkin bir birey olup da hayatında bir kere bile kütüphaneye gitmeyen nice insan var. Ben kitapsız bir dünya nasıl olurdu, hayal bile edemiyorum. Çünkü hayali bile korkutucu, kulağa kötü geliyor. 

Bugün aklıma eski evimizdeki kütüphanemiz geldi. Eve her gelen misafirin hayranlıkla kitaplara bakındığı zamanları anımsadım. Annem veya babam kitaplarından ödünç almak isteyenlere kitaplarını verirdi. Ancak kimileri o kitapları geri teslim eder, kimileriyse kitapla birlikte ortadan kaybolur bir daha da görünmezdi. Şu an basımı olmayan önemli birkaç kitap böylece kaybolup gitti. 

Bendeki kitap sevgisi de böyle başlamış olabilir. Evimizdeki büyük kitaplık benim de hep ilgimi çekmiştir. Çocukken kitaplar alıp kendi kütüphanemi de oluşturmaya başlamıştım. Aynı zamanda okulun kütüphanesine de uğrar oradan da ödünç kitaplar alırdım.

Kütüphane ziyaretlerim ise hala devam etmekte. Şu sıralar çoğunlukla kütüphaneden kitap alıyorum. Eğer bir kitabı çok beğeniyorsam ve gerçekten kütüphanemde olması gerektiğini düşünüyorsam onu satın almaya karar veriyorum.

Kitaplar gerçek bir dost gibi. 

Her birinden farklı hikayeler öğreniyorum. 

Bu hikayeleri okumayı ve paylaşmayı çok seviyorum.

17 yorum:

  1. 3 yaşındaki yeğenim haftanın 4 günü bize gelirdi ve geldiğinde hep kitap okurdum. Şimdilerde 10 yaşında. 2 yıldır okumak için benden kitap almamı istiyor. İstediği kitap olsun yüzlerce alırım, yeter ki okusun :) Kitap okumak ve okunmasına vesile olmak çok güzel his :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Murat Karakılıç,
      Küçük yaşlarda yeğeninize kitap sevgisini aşılayabilmiş olmanız ne güzel. :)

      Sil
  2. Doğru bir görüş ancak arada benim gibi kitapseverler de çıkıyor. Mesela benim büyüdüğüm evde tek bir kitap bile yoktu ancak ben çocukken bile oyuncak yerine kitap alırdım, şimdi oğlum çok şanslı çünkü evde güzel bir kitaplığımız ve kitap arsivimiz var.Oda şimdiden başladı. Kitap bir aşk bence doğuştan da geliyor olabilir:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kitap Cumhuriyetim,
      Elbette istisnalar da oluyor. Ne kadar iyi yapmışsınız. :)
      Kitap aşkı doğuştan da geliyor olabilir, katılıyorum buna da. :)

      Sil
  3. Kütüphanelere pek yolum düşmüyor uzun zamandır aslında. Ama oğlumun da kitap sevgisi olsun istiyorum. Onun da kendi kitaplığı var ama o daha çok benimkileri indirip yeniden dizmeye bayılıyor. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. dövüşürken hanımefendi değilim,
      Pandemi süreci kalkmaya başladığında ben de tekrar gitmeye başlamıştım. Uzun zamandır gidemiyordum. :) Kitapları dizmesi de kitaplarla ilgilendiğini gösterir ki. Bu da iyi bir şey. ^-^

      Sil
  4. Yazınızı mutlaka okuyacağım. Gün 24 saat olmamalı...
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Makbule Abalı,
      Öyle oluyor ki zaman, insana yetmiyor. :)
      Sevgiler benden de.

      Sil
  5. Ailemde ve akrabalarda pek kitap okuyan olmamasına rağmen küçüklükten beri kitaplara ilgim var. Herhangi biri beni yönlendirmeden önce ilgim vardı yani, çoğu çocuğun aksine okula hemen başlamak, yazmak, okumak istiyordum. Sadece çevre de yetmiyor kitap alışkanlığı kazandırmada. :) Tabi ailesi kitap seven insanlar biraz daha yatkın oluyordur. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. duygu emanet,
      İstisnai durumlar da yaşanabiliyor dediğiniz gibi. Ne kadar güzel, daha çocukken bile kendinizin farkında olmuşsunuz. :) Evet bazen çevre de tek başına yeterli olmuyor.

      Sil
  6. Bundan emin değilim benim ailemde böyle kitap tutkunu biri yoktu, aksine babam müzikle uğraşmış mesela annemin muhteşem el becerileri var. Ben de sadece kitap okuyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. SevKoz,
      Belki sanat da kitaplara yöneliminizi etkilemiş olabilir. Hepsi iç içe gibi geliyor bana. :) Elbette bunun aksi de yaşanabilir bahsettiğiniz gibi. :)

      Sil
  7. Konu kitap olunca her zaman ilgimi çeker yazılanlar. Yazınızı okurken yıllar öncesine yolculuk yaptım. Bazen "Bu yazının altına ben de imzamı atarım." dersiniz. Aynen öyle hissettim.
    Bir zamanlar çok kitap okudum. Yerli, yabancı yazarlardan her konuda kitap vardı kitaplığımda. Sizin de dediğiniz gibi ne yazık, çok değerli kitaplarımdan okunması için verilip geri dönmeyenler de oldu. O kitaplardan bazılarını sahaflardan çok daha yüksek ücretle aldıklarım da oldu.
    Çocukların rol-modelleri iyiyse sonuçlar da iç açıcı oluyor. Kitap fuarlarında bazen pusette çocuklarıyla gelen anne babaları görünce nasıl da mutlu olurdum. Öğretmenlerin de okuma alışkanlığının kazandırılmasında çok etkili olduklarına inanıyorum.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Makbule Abalı,
      Yazımın, sizi yıllar önceki bir anıya yolculuk ettirmesine sevindim. Öncelikle güzel yorumunuz içimi ısıttı, teşekkür ediyorum. :)
      Ödünç olarak verilen bir kitabın geri dönmeyişinde yaşanan hayal kırıklığını ne yazık ki ben de tatmış oldum. Bu yüzden nadiren kitaplarımı ödünç veririm.
      Kitap fuarları da kitap sevgisini aşılamak için çok iyi bir yer. Evet, öğretmenlerin etkisi de oldukça fazla. :)
      Sevgilerimle!

      Sil
  8. İlkay,
    Kitap sevgisi bambaşka bir şey. Sevgiyle gelen okuma hissi de paha biçilemez bir his. :) Kitap okuyan ve seni dinleyen bir babanın olması senin için bir şans olmuş gerçekten. ^-^

    YanıtlaSil
  9. benim de anne babam çok okur ondan tabiii :)

    YanıtlaSil

 

BİRPEMBESEVER