SAYGI

Saygı.
Sevgiden, hep önce gelir yeri. Bende böyledir. En başta özsaygısı olabilmeli insanın. Yani kendi benliğine olan saygısı. Kendini sevmeli. Olduğu gibi kabullenmeli. Ben buyum diyebilmeli. Özsaygısı oturmamış insanlarda kendi benliğine ve çevresindeki insanlara karşı başka türlü problemlere sebebiyet verebilir.

Saygıya olan hassasiyetimiz ne yazık ki bitmiş durumda. Tıpkı tahammülsüzlük, bencillik, sabırsızlık belirtisi gösteren davranış ve tutumlar gibi.. 
Aslında saygı bu üçünü yakından ilgilendiren bir unsur. Saygı değerini içinde yitiren insan, bu üç unsuru da içerisinde önce besliyor sonra biriktiriyor ve en son dışa vuruyor. Böylelikle de ortaya hem zihinsel problemler hem de birtakım davranışsal problemler çıkabilmekte. 

Kalbi karartan bir şey saygı yoksunluğu. Her insan, mertçe vicdan muhasebesi yapabilmeli. Hem kendi ahlak değer ve yargıları üzerinde, hem de kendi davranışları üzerine durup düşünebilmeli.