Hafta sonu ve merhaba pazartesi

 

Hafta sonu tam da kış havasına uygun bir filmi yeniden izleyip bitirdim. Evde Tek Başına 1-2 filmini izlemek her defasında beni çocukluğuma alıp götürür. Hele ki filme yansıyan ve iç ısıtan o kar havasını özlemle andığım olur. Çünkü biliyoruz ki artık kar da eskisi gibi yağmıyor; yağsa da birkaç günlüğüne uğrayıp gidiyor.

Pazar günü güneşli bir hava vardı. Geç yapılan kahvaltıdan sonra evde durmayıp ağrıyan boğazıma da iyi geleceğini düşündüğümden dolayı yakınlarda bulunan bir alışveriş merkezine gidip sıcak bir şeyler içmeye karar verdik. Tabii hava güneşli olduğundan dolayı yürümeyi tercih ettik. Yine olduğu gibi her yer ana baba günü. İstanbul’da artık sıcak soğuk hava farketmeksizin her yer kalabalıklaştı. Nüfus ve göç arttıkça artıyor. Geriye etrafa sığamayan milyonlarca insan kalıyor.

Alışveriş merkezine varınca ilk olarak kitapçıya uğrayıp kitaplara göz attım. Her mağazada olduğu gibi burada da indirim adı altında bindirimler uygulanıyor. Sonrasında sıcak içeceklerimizi alıp eve dönüş yoluna geçtik.

Ve pazartesi.

Hava dünün aksine bir o kadar soğuk ve kapalı. Gören dışarıda kar yağıyor sanır ancak ortada kar yok. Geçen yıl tam da bugün yılın ilk karına merhaba demişiz. Gördüğüm bir videodan bu anı tekrar yaşıyorum.

Charles Dickens’dan bir kitap okumaya başladım. Kitap çok akıcı. Yazarın kalemi tartışmasız çok iyi. Kitabım hemen bitmesin istiyorum. Bu yüzden günlere yayarak okumaya çalışıyorum.

Şimdi biraz kitap okuyacağım.