Bu yazımda anaokulunda yaşadığım kötü bir anıyı okuyacağız.
Anaokuluna dair zihnimde yer edinmiş tek tük anım var. Bunlardan biri de hırsızlığın yaşandığı o gün.
Okuldan eve dönmüştüm. Ancak o akşam diğerlerinden çok farklıydı. Çünkü okulumda çantamı ve içerisinde severek kullandığım kalemliğimi unutmuştum. Tabii içinde sebvdiğim kalemlerim de yer almaktaydı. O yaşlardaki bir çocuk için eşyaları, oyuncakları, kıyafetleri çok kıymetlidir. Çocukluğumdan beri paylaşımcı bir kişiliğim vardır. Fakat bir yerde unuttuğum bir eşyam olursa aklım bir süre onda kalırdı.
İşte o akşama gelecek olursak çantam anaokulunda kalmıştı. Akşam yemeğinden sonra annemle bununla ilgili konuştuğumuzu hatırlıyorum. Annemin bir şey olmayacağına dair teselli edici cümleleri de hâlâ aklımda.
Sabah anaokuluna gidiyorum ve polis arabası okulun önünde. Ne olduğunu anlamıyorum. Sonrasında anaokuluna hırsız girdiğini öğreniyoruz. Bunların hepsi o akşam gerçekleşiyor. Çalınan eşyalar arasında o gün unuttuğum çantam da vardı. Tabii ki çok üzülmüştüm. Ama çocuk aklımın bir köşesinde "acaba hırsız, çantamı alıp küçük kızına mı vermiştir?", "ya da ihtiyaç sahibi biridir ve çantamı da bu yüzden almıştır" gibi masumane düşünceler vardı.
Bir süre kayıp çantamın akıbetini çok merak edip durdum. Acaba çantam nerede, kiminle diye. Derken ilkokula başladım. Farklı telaşeler de peşi sıra eklendi. Uzun süreliğine bu anıyı hatırlamadım.
iyi kalpliymişsin o zaman da :)
YanıtlaSildeeptone,
Sil:)
Çok ilginç çantanı unuttuğun gün okula hırsız girmesi ne garip olmuş:)
YanıtlaSilŞeyma Nil,
SilTam da unuttuğum güne denk gelmesi, ilginçti gerçekten. :)
Kötü denk gelmiş, insanlar artık her şeyi çalabiliyor, ihtiyaç olması gerekmiyor. 🙄
YanıtlaSilduygu emanet,
SilKesinlikle, ihtiyaca gerek kalmıyor dediğiniz gibi.
Yaaa, peki o çocuk kalbinin naif düşünceleri... :)
YanıtlaSildövüşürken hanımefendi değilim,
SilTeşekkür ederim. ^-^
İlkay,
YanıtlaSilBöyle tuhaf bir şanssızlık yaşandı işte. :)