MİM | DÜNÜN HİKAYESİ

Uzun zamandan sonra bir mim daha! 😊

Yazmaya başlayınca mim cevaplamayı da özlediğimi fark ettim. Sevgili Umman arkadaşımızın başlatmış olduğu mimi hemen hemen her blog arkadaşımız keyifle cevapladı. Ardından sevgili Sakura yapmış olduğu kendi miminde beni de mimledi. Umman ve Sakura'ya kocaman teşekkürler! 💜

Bu mim adın da anlaşıldığı üzere dünümüz hakkında. Yani dünü hikayeleştirerek yazmamız isteniyor. Öyleyse mim başlasıınn!

Günlerden cumartesiydi. Haftanın son çalışma günüydü. Her sabah olduğu gibi alarmı çalmadan uykusundan uyanan Tuğçe, önce telefonunu aldı ve az sonra çalacak olan alarmlarını kapattı. Alarmdan önce uyanmak konusuna hiçbir zaman anlam veremezdi. Bu duruma anlık olarak birazcık canı sıkılsa da zamanla alıştığı için aldırış etmemeye başlamıştı. 

Yerinden kalktı. Elini yüzünü yıkadı. Ardından yatağını toplayarak telefonundan hava durumuna baktı ve daha sonra da camından dışarıyı kontrol etti. Dolabından giyecek kıyafetlerini beş dakika içerisinde seçerek yatağının üzerine koydu. Mutfağa girerek sabah kahvaltısını beslenme kutusuna hazırlamaya başladı. Ve her şey hazır olunca da iş yerinin yolunu tuttu. 

Cumartesi günleri onun için ışık hızında geçen günlerden biriydi. Çünkü ilk dersi 10.00'da başlar. Öğle arası da 30 dakika olurdu. Bu yüzden iş yerine biraz daha erken gidip sınıfında tek başına uzunca kahvaltı yapmayı seviyordu. Şu sıralar  iş yerinde öğretmenler tarafından peşi sıra istifalar gelse de o, olan bitene aldırış etmeden sadece işini yapmaya odaklanıyordu. 

Çıkış saatine yakın son iki bireysel dersini verecek olan öğrencinin annesinden telefon aldı. Ve gelemeyeceklerini öğrendi. Birazcık boş vakit arayan Tuğçe öğretmen için dinlenme vakti olabilirdi bu. Şansına ders de yazılmayınca çıkış saati 17.00 'a kaydı ve o da işten erken çıkıp eve dönüş yoluna geçti. Eve erken dönüyor olmak onu mutlu etmişti ve iki günlük tatili onu bekliyordu.