NEŞELİ PERŞEMBE

Kasımın ilk gününden merhaba sevgili okurum!

Bu ayda doğduğum için mi bilinmez ama çok seviyorum kasım ayını. Belki sonbaharın bitişinden belki adından belki de bana kış mevsimini çağrıştırdığından dolayı..

Bu hayatta insanlar ne ekerse onu biçiyor. İyilikler, güzellikler yapıyorsan eğer sen, iyilikler ve güzellikler karşına çıkabiliyor. Ama kötülük peşindeysen de kötü olan şeyler peşini bırakmıyor. Ruhunu karartıyor insanın ve kendini belli ediyor bu kötü ruhuyla insan. 

Bugün öğrencilerimden M.'nin annesi ile telefonla görüştüm. Salı ve çarşamba günleri ay sonundan dolayı artık gün olduğu için öğretmenleri sabahçı-öğlenci gelecek kişiler olarak gruplara ayırmışlardı. Ben de çarşamba günü öğleden sonra gidenlerdendim. Böyle olunca öğrencim M. başka bir öğretmenle derse girmiş. Beni sormuş ve kurumda olmadığımı söylemişler.  Bütün sınıfları tek tek dolaşıp beni aramış.  Bunu duyunca duygulandım çok. 

Bugün derse aldığım bir öğrencim T. tarafından da 1 yaşına giren kız kardeşinin doğum günü partisine davet edildim. ''Öğretmenim sen de bize gelsene pasta yeriz hem.'' Her biri böyle masum ve samimi düşüncelere sahip pırıl pırıl çocuklar. Hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum canım öğrencilerim. Onlar tarafından bu kadar çok sevilmek ve hayatlarının bir parçası olmamı istemeleri paha biçilemez ve değişemeyeceğim bir duygu.