KÖTÜ GÜN GERÇEĞİ

Kötü insanlar ben kötüyüm demiyor. İyi görünen ve yüzünde iyiliksever maskesini taşıyan insancıklar da ben kötüyüm demiyorlar. Bir iyilik yapıyorsan eğer önce Allah rızası için sonra da kalbini mutlu edeceğini bildiğin için yap. Yoksa gerisi boş. Gerçekten boş. Şu iki günlük dünyada.

Hani kötü gün dostu derler ya insana.. İşte onun gibi. Kötü günde kimin ne olduğu belli oluyor. Ah bu kötü günler de olmasa, bizler iyi gibi görünen ve rol yapan, yüzlerindeki maskelerin sıradanlaştığı bu türlerin gerçek niyetlerini göremezdik sanırım. Çok şükür bugünüme. Her şer de bir hayır vardır. 

Her insanın yaşadığı hayat, kendisine göre görecelik kazanır. Ben de şu sıralar bazı şeyler yaşıyorum. Yeri geliyor fırsatlar içerisinden seçimler yapmak zorunda kalıyor ve yoluma devam ediyorum. Hayat denen bu yola. Sonunun ölümle biteceğini ve diğer yaşantımızın da başlangıcının olduğunu bildiğimiz ölüm.

Yıl 2019 ve ben 24'ümdeyim. Kimisi için belki yolun çok başı, belki ortası. Sanırdım ki çok insan tanıdım. İçlerinden darbe yediklerimden ders çıkardım, bir şeyler öğrendim. Ama bir kez daha öyle olmadığını gösterdi hayat bana. Öyle olmuyormuş. Her iyi gibi görünen ve davranan insancıklar, arkandan konuşanlar, yüzüne söylemeye cesareti olmayan sözde tahsili ile övünen zavallı insancıklar.

Her şeyden önce Allah rızasını gözetip, İNSAN olabilmek için çaba harcasalar belki bu satırları yazıyor olmazdım ancak daha öğrenecek çok şey var hayat denen bu oyunda.